Με την από 22 Σεπτεμβρίου 2014 γνωμοδότησή του, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γαλλίας ανοίγει το δρόμο στην υιοθεσία από ζευγάρια του ίδιου φύλου τέκνων που γεννιούνται κατόπιν προσφυγής σε ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή με τρίτο δότη στο εξωτερικό.

Με το νόμο της 17ης Μαΐου 2013, επιτράπηκε στη Γαλλία σε ζευγάρια του ίδιου φύλου η τέλεση γάμου. Η νομοθετική αυτή εξέλιξη δε συνοδεύτηκε, ωστόσο, από κάποια διεύρυνση των προϋποθέσεων πρόσβασης στην ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, η οποία εξακολουθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου L. 2141-2, παρ. 2, του γαλλικού Κώδικα Δημόσιας Υγείας να επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο σε ετερόφυλα ζευγάρια «εν ζωή, σε ηλικία φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής … [που έχουν] συναινέσει προγενέστερα στη μεταφορά των εμβρύων ή την τεχνητή γονιμοποίηση». Κι αυτό διότι, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου L. 2141-2, παρ. 1, του ίδιου Κώδικα, «σκοπός της ιατρικά υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι να θεραπευθεί η υπογονιμότητα ενός ζευγαριού ή να αποφευχθεί η μετάδοση στο τέκνο ή σε ένα από τα δύο υποβοηθούμενα πρόσωπα του ζευγαριού ασθένειας ενός ορισμένου βαθμού σοβαρότητας».

Λόγω της απαγόρευσης αυτής πολλά ομόφυλα ζευγάρια κατέφυγαν στο εξωτερικό, κυρίως σε αναζήτηση ανώνυμου δότη σπέρματος, για να έρθουν επιστρέφοντας στη Γαλλία αντιμέτωπα με την άρνηση ορισμένων πρωτοβάθμιων δικαστηρίων να τους αναγνωρίσουν το δικαίωμα υιοθεσίας. Για τα δικαστήρια αυτά, η αίτηση υιοθεσίας αποτελούσε το τελευταίο στάδιο μιας ευρύτερης διαδικασίας που στόχο της είχε να καταστρατηγήσει, μέσω της παράκαμψής της, τη γαλλική νομοθεσία. Αξίζει, ωστόσο, να επισημανθεί ότι από την ψήφιση του νόμου «γάμος για όλους», την άνοιξη του 2013, έχουν κατατεθεί από ζευγάρια του ίδιου φύλου 295 αιτήσεις υιοθεσίας τέκνων που γεννήθηκαν στο εξωτερικό μετά από προσφυγή σε ΙΥΑ με τρίτο δότη. Από αυτές μόνο 9 απορρίφθηκαν.

Η γνωμοδότηση, συνεπώς, του Ανώτατου Πολιτικού Δικαστηρίου της Γαλλίας, τρεις μήνες μετά την καταδίκη της Γαλλίας από το ΕΔΔΑ για άρνηση αναγνώρισης των τέκνων που γεννιούνται στο εξωτερικό από παρένθετη μητέρα, έρχεται ουσιαστικά να κρίνει εάν η τεχνητή γονιμοποίηση με τρίτο δότη, όταν τελείται στο εξωτερικό από ζευγάρι του ίδιου φύλου, συνιστά καταστρατήγηση του γαλλικού νόμου, καθώς επίσης και εάν ως τέτοια αποκλείει την υιοθεσία του τέκνου που προέκυψε από τη διαδικασία αυτή.

Και στις δύο περιπτώσεις στις οποίες κλήθηκε να γνωμοδοτήσει, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο απορρίπτει τη λύση της «καταστρατήγησης του νόμου», με την αιτιολογία ότι, στη Γαλλία, η εν λόγω ιατρική μέθοδος επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις. Το γεγονός, συνεπώς, ότι υπάρχουν γυναίκες που καταφεύγουν στο εξωτερικό προκειμένου να έχουν πρόσβαση στην τεχνική αυτή δεν καταστρατηγεί καμία θεμελιώδη αρχή του γαλλικού δικαίου.

Η γνωμοδότηση αυτή του Ανώτατου γαλλικού πολιτικού Δικαστηρίου μπορεί να μην είναι δεσμευτική, αλλά θεωρείται οδηγός μελλοντικών δικαστικών αποφάσεων.

Πηγή: Δελτίο Τύπου γαλλικού Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρ