Μια δικαστική διαμάχη για την επιμέλεια ενός μικρού κοριτσιού που γεννήθηκε μέσω αμφισβητούμενης παρένθετης μητρότητας έληξε με την απομάκρυνση του παιδιού από τη μητέρα και την ανάθεσή του στη φροντίδα του πατέρα και του συντρόφου του.

Ο πατέρας υποστήριξε πως η μητέρα του παιδιού είχε συμφωνήσει να είναι παρένθετη πριν τη σύλληψη, η οποία έγινε μέσω τεχνητής γονιμοποίησης στο σπίτι, και ότι ο ίδιος και ο σύντροφός του θα είναι συν-γονείς. Ωστόσο, η γυναίκα ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του κοριτσιού θα ήταν στην πραγματικότητα δότης σπέρματος και ότι η ίδια θα είχε τη φροντίδα του παιδιού.

Η απόφαση εκδόθηκε υπέρ των ανδρών και το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η γυναίκα τους εξαπάτησε κάνοντας τους να πιστέψουν ότι θα έχουν την επιμέλεια του παιδιού, και ότι ήταν προς όφελος του κοριτσιού – γνωστό μόνο ως Μ – να ζήσει με τον πατέρα της και τον σύντροφό του.

«(Το παιδί) δεν συλλήφθηκε από δύο άτομα σε μια σεξουαλική σχέση», αποφάσισε η δικαστής Russell. «Η εγκυμοσύνη ήταν σκηνοθετημένη με στόχο ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου να αποκτήσει παιδί και να δημιουργήσει οικογένεια με τη βοήθεια φίλου, αυτό συμφώνησαν καταρχήν φαινομενικά όλα τα μέρη και η σύλληψη πραγματοποιήθηκε.»

Και οι δύο άνδρες έχουν πλέον την επιμέλεια και η μητέρα επιτρέπεται να βλέπει το παιδί υπό επιτήρηση. Η δικαστής Russell είπε ότι αυτό «συμπίπτει με την πραγματικότητα της σύλληψης (του παιδιού) και συνάδει με την ταυτότητα και τον χώρο (της) μέσα στην οικογένειά της.»

Η δικαστής έκρινε, επίσης, ότι η γυναίκα είχε προσπαθήσει να δυσφημίσει τους άνδρες με «ομοφοβικό και προσβλητικό τρόπο» και είχε βασιστεί σε «στερεοτυπικές απόψεις σχετικά με τη φύση της σχέσης τους». Διατύπωσε ακόμα τη θέση ότι η απόφαση της γυναίκας να θηλάσει το παιδί και να κοιμηθεί μαζί του είχε επηρεάσει το χρονικό διάστημα που το παιδί θα περνούσε με τον πατέρα του.

Η δικαστής Russell κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η γυναίκα δεν ήταν σε θέση να έχει το παιδί ως προτεραιότητα και δεν καλύπτει τις συναισθηματικές της ανάγκες «τώρα και μακροπρόθεσμα».

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, η παρένθετη είναι η νόμιμη μητέρα οποιουδήποτε παιδιού κυοφορεί, ακόμα κι αν δεν σχετίζεται γενετικά με αυτό. Μόνο μέχρι έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό μπορεί να συναινέσει σε γονική διαταγή (parental order) που απαιτείται για να μεταφερθούν τα δικαιώματα στους κοινωνικους γονείς – κάτι που δεν συνέβη στην προκειμένη περίπτωση.

Κορυφαία στις υποθέσεις γονιμότητας δικηγόρος ισχυρίζεται ότι είναι πλέον καιρός να αλλάξει ο νόμος για την παρένθετη μητρότητα. Η Natalie Gamble, της δικηγορικής εταιρείας Natalie Gamble Associates, είπε: «Οι νόμοι στη χώρα γράφτηκαν τη δεκαετία του 1980 και ο κόσμος έχει προχωρήσει. Δεν νομίζω ότι είχαν ποτέ μελετηθεί σωστά.»

«Η κατάσταση γύρω από την παρένθετη μητρότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο στρέφει στο εξωτερικό χιλιάδες γονείς κάθε χρόνο δημιουργώντας νέα προβλήματα, όπως παιδιά που γεννήθηκαν από γονείς από τη Μεγάλη Βρετανία να έχουν «κολλήσει» στο εξωτερικό.

Η δικαστής Russell σχολίασε επίσης την τρέχουσα κατάσταση του δικαίου. «Η έλλειψη ενός σταθερού ρυθμιστικού πλαισίου για τις υποθέσεις αυτού του είδους έχει, αναπόφευκτα, οδηγήσει σε αύξησή τους ενώπιον των Δικαστηρίων Οικογενειακών Διαφορών», είπε. 

Πηγή: Bionews 801